domingo, 5 de junho de 2011

A aguentar…

Ontem, eu e a Navi viemo-nos. Não a foder mas a batermos punhetas. Um ao lado do outro, cada um para si. Já antes, a Navi tinha-se vindo para ela apenas, com a mão.

Há quase umas duas semanas que a Navi não sente o meu ou qualquer outro pau. Está inquieta. Precisa de sentir um rolo de carne dura a rasgar-lhe e abrir-lhe aquela cona. Como eu preciso de enterrar o meu caralho todo nela.

Ontem a Navi queria que a fodesse. Aguentei-me heroicamente. Mantivemos o desejo perverso de que só a fodo depois de ela ter levado na cona de outro. Logo a seguir. E com provas.

A parte chata é que toda esta brincadeira está a demorar muito tempo mas há que aguentar. E com toda esta tusa a pensar nisto, acabei agora de me vir outra vez.

Sem comentários: